SURVIVAL KAWALERSKI - PIOTRKÓW TRYBUNALSKI

Ostatnie chwile wolności pana młodego… Czy aby na pewno? Czy każdy wieczór kawalerski musi wyglądać jak z szablonu? Nie, poniżej przedstawiamy streszczony plan na niezapomniany wieczór kawalerski w Piotrkowie Trybunalskim i okolicach.

Dzień pierwszy, niczego nie świadomi, oprócz świadka-organizatora, uczestnicy docierają na miejsce do pensjonatu, hotelu – wszystko jest zależne gdzie co i jak, nawet jesteśmy w stanie zorganizować namioty wojskowe. Po zainstalowaniu gości przedstawiamy szczątkowe informację, co będzie się działo, przychodzi czas wieczornej kolacji i na stoły wjeżdżają dania główne – świniaki z rożna.

Do dyspozycji uczestników jest wiata ogniskowa, kilka godzin wolnego czasu, zaplecze alkoholu z hotelu lub pensjonatu* jedzenie z zamówionymi daniami – oprócz świniaka mogą być inne potrawy, cała oprawa może przybrać postać wojskowej garkuchni w rosyjskim stylu. Wyobraźcie sobie patrole na rogatkach miast, żołnierzy w mundurach z bronią, wypytujących Was gdzie, po co i na co, po czym eskortują na wojskową komisję. – tak, taki scenariusz też jest w ofercie.

Wracając do ogniska, po kilku godzinach jedzenia i picia, ekipa jest zabierana na marsz nawigacyjny, po wcześniejszym przeszkoleniu, uczestnicy otrzymują mapy i kompasy. Instruktorzy przez pierwsze chwile prowadzą grupę do pierwszego punktu, dalej z każdym punktem grupa jest zdana na samą siebie, instruktorzy oczywiście idą za grupą, aby w razie zaginięcia doprowadzić ich do celu.

Ostatni marsz nawigacyjny był krótki, ale jakże intensywny, wyszliśmy z pensjonatu, udaliśmy się w kierunku Domu Oficera, z którym skręciliśmy na jezioro Pile, tam grupa odnalazła swoją pozycję na mapie i otrzymali pkt. czubek Głowy Orła, droga jest bardzo prosta, lecz w ciemnościach każda ścieżka jest podobna, każde przejście, każdy dukt. Ostatnie kilkaset metrów jest w terenie podmokłym, w błocie, ale nie przyjechaliśmy tutaj marudzić na brudne buty, to ostatnie chwile kawalerskiego życia naszego kolegi i trzeba to przeżyć… – komentarz jednego z uczestników kawalerskiej wyprawy.

Po dotarciu na miejsce instruktorzy stwierdzili, że są już gotowi, wyznaczyli punkt na Starą Strzelnice, Borne Sulinowo to byłe miasteczko Garnizonowe, od 1945 do 1992 nie istniało na mapach Polski, patrole w promieniu 30 – 50 km, kordony bezpieczeństwa, obiekty ściśle tajne, tak wyglądało życie w tym terenie, pozostało kilka ciekawych miejsc, stara strzelnica, tankodrom, dom oficera, mury miasta, opuszczone silosy atomowe, miasto duchów… i wiele innych ciekawych miejsc.

Strzelnica jest już ruiną, z dość mocno odciśniętym piętnem czasu i amunicji na swojej konstrukcji. Dotarliśmy do celu, uczestnicy zachwyceni wręcz ogromem nietypowych budowli chwilę się zatrzymali. Następnym miejscem, jakie zostało wyznaczone jest Rampa Załadowcza, jedyna pozostałość jakiejkolwiek linii kolejowej, która była w Bornym Sulinowie, to jedyna w ówczesnych czasach linia kolejowa do miasta, rampy nie widać z punktu widzenia lasu, trzeba poszukać. Wychodząc z lasu można zobaczyć nadajnik GSM z czerwonymi światłami, to idealny pkt. orientacyjny, który doprowadził nas dalej do Tankodromu.

W miejscu, gdzie kiedyś stały magazyny odzieży i żywności dla całego garnizonu, jest wielka pusta przestrzeń gdzie można spokojnie bez żadnych skrupułów pojeździć czołgiem, transporterem czy też pływającą haubicą samobieżną.

Grupa świetnie już znała metody posługiwania się mapą i kompasem, dotarliśmy do miejsca noclegowego, dzień, a raczej noc dobiegła końca.